Πνευματικότητα και σώμα- αμέριστη προσοχή

Επειδή ζούμε και εξελισσόμαστε σε εποχές πιο γρήγορες από ποτέ, μπορεί να κάνουμε τεράστια βήματα πνευματικά, όμως το φυσικό μας σώμα μένει συχνά πίσω. Αιωρείται στην πυκνότερη φόρμα όλων των ενεργειακών μας σωμάτων και αντιδρά αναλόγως πιο αργά στους παλμούς ολόκληρου του Ειναι μας.

Όταν το φυσικό σώμα μένει πίσω, μας στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα. Εάν δεν ακούσουμε τα μηνύματα θα μας θυμίσει μέσω αρρώστιας, ότι όλα τα ενεργειακά σώματα πρέπει να συμβαδίζουν στην διαδικασία του μετασχηματισμού.

Ο πνευματικός κόσμος, μας επισημαίνει ότι είναι απαραίτητο, να μάθουμε να είμαστε προσεκτικοί με το σώμα μας, αν θέλουμε να συνεχίσουμε την πορεία μας με ευκολία σ΄αυτούς τους καιρούς.

Το σώμα μας χρειάζεται προσοχή, αγάπη και υποστήριξη αυτή την εποχή της αλματώδους εξέλιξης. Μας υπηρετεί με αγάπη στον δρόμο μας στην γη. Είναι ο σύντροφος μας, ο ναός μας. Είναι το ιερό μας όχημα, που διαλέξαμε για να προχωρήσουμε σ΄αυτή την ζωή, και πρέπει να είναι σε βέλτιστη κατάσταση. Το σώμα μας υποστηρίζει χωρίς προϋποθέσεις και μας δείχνει τις δυνατότητες και τις αλήθειες του Ειναι μας, κάθε στιγμή. Είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας.

Ο πνευματικός κόσμος, μας επισημαίνει διαρκώς πως δεν πρέπει να αφήνουμε πίσω το φυσικό και το συναισθηματικό μας σώμα, εάν θέλουμε να εξελιχθούμε. Συμβαίνει συχνά, ένα κομμάτι του γενικού συστήματος να είναι μπροστά, ενώ άλλα καθυστερούν σε παλιούς κραδασμούς, επειδή ίσως παραβλέψαμε να τροφοδοτήσουμε σωστά και να εξισορροπήσουμε το γενικό Ολον. Αυτό μπορεί να εκδηλωθεί, με πολλαπλά σωματικά συμπτώματα ή ψυχολογικά με δυσάρεστα αρνητικά συναισθήματα. Εάν εξακολουθήσουμε να μην του δίνουμε σημασία, τότε συνήθως γίνεται άβολο και η ανισορροπία εκδηλώνεται σε ασθένεια ή κατάθλιψη.

Είναι αδύνατον να κάνεις μεγάλα βήματα με το πνευματικό σου σωματικό σύστημα, και να αφήνεις πίσω το φυσικό και το συναισθηματικό σώμα. Αρχίζουν να σε φωνάζουν, κάνουν αισθητή την παρουσία τους σου τραβούν την προσοχή. Και εάν συνεχίσεις, κλείνοντας τα αυτιά σου, προχωρώντας στον ίδιο δρόμο, μην δίνοντας χέρι βοήθειας για να τα τραβήξεις, θα βγαίνουν μπροστά σου με όλο και πιο δραματικό τρόπο. Τα κύτταρα του ενεργειακού σου σώματος θέλουν να δονούνται στην Ενότητα, και για να επαναφέρεις αυτή την ενότητα και την αρμονική αλληλεπίδραση, πρέπει να αφουγράζεσαι συνεχώς την γλώσσα τους, επειδή σου δίνουν συνεχώς αναφορά και σου μεταφέρουν τι πραγματικά χρειάζονται. Εάν τα αγνοήσεις, δημιουργείται ουρλιαχτό, ένα δραματικό ξέσπασμα, αυτό εσύ το λες αρρώστια.

" Tο σώμα μας αυτόν τον καιρό, υποβάλλεται σε πολύπλοκο καθαρισμό και αναδιοργάνωση, και αυτό απαιτεί περισσότερη υποστήριξη και μια διαφορετική επιλογή διατροφής. Θέλει να πετάξει, θέλει να φωτίσει και γι΄αυτό χρειάζεται μια σταθερή βάση.

Πολλές παλιές αποσκευές που κουβαλάει, βάρη πρέπει να πεταχθούν. Καθώς το σώμα μας ανασυντάσσεται και μπαίνει σε ένα νέο επίπεδο δονήσεων, όλα τα κύτταρα συνεργάζονται μαζί, για να επιτευχθεί αρμονία της δόνησης, έτσι ώστε κανένα μέρος να μην μείνει έξω από τον συγχρονισμό και να δονούνται όλα μαζί στην Ενότητα.

Όμως "μεγαλώνουμε" πολύ γρήγορα και φθάνουμε όλο και πιο ψηλά, κι αυτό γίνεται με όλα τα σώματα μας, το βαρύ φυσικό τοξινομένο σώμα μας δεν μπορεί πλέον να προσαρμοστεί και να ακολουθήσει. Πηγαίνει σε διαφορετική κατεύθυνση, μπορείς να το πεις κι έτσι, επειδή γνωρίζει μόνο τον παλιό τρόπο και μένει αβοήθητο εκεί και αντιστέκεται. Το φυσικό σώμα είναι σε σύγχυση και οι σκέψεις είναι κι αυτές αναστατωμένες και συγχέονται και φυσικά εξασθενίζουν όλο το σύστημά μας. Ο φόβος περνάει και γιγαντώνεται στα κύτταρά μας και τα φέρνει έξω από την κατάσταση της Ενότητας.

Αυτό είναι ένα γεγονός, που είναι αμοιβαίως εξαρτημένο το ένα από το άλλο. Αλλά ας δούμε καθαρά, ας αναγνωρίσουμε το βασικό: ο λόγος είναι ότι μεγαλώνουμε, ότι εξακολουθούμε να διευρυνόμαστε προς όλες τις κατευθύνσεις και ότι το προηγούμενο φυσικό μας σώμα, είναι πολύ βαρύ, με σφιχτά όρια για να μπορεί να εκτονωθεί. Δημιουργούνται νέα όρια, καινούργια “επιδερμίδα”. Έτσι, σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, είναι σημαντικό να ανακουφίζουμε το σώμα, να το τροφοδοτούμε με τρόφιμα, τα οποία το αποτοξινώνουν και υποστηρίζουν αυτή τη διαδικασία, βοηθώντας τα κύτταρα και τα όργανα, τους δίνουμε την ικανότητα, να ταλαντεύονται με όλα τα σώματα τους στην Ενότητα.”

Τα κομμάτια σε εισαγωγικά, είναι απόσπασμα απο τις επικοινωνίες του βιβλίου της Eva Denk “Wege in ein offenes Sein” σε δική μου απόδοση από τα γερμανικά